menu
|
menu
| |
|
|
|
de Toekomst van WieringenHet WieringerrandmeerInleidingEind jaren 90 ontstond het idee om het op Wieringen nog altijd heersende eilandgevoel te ondersteunen, m.a.w. om van Wieringen weer een eiland te maken. Het idee kwam er kortgezegd op neer langs de zuidgrens van het voormalige eiland een randmeer aan te leggen.Dit zou een aantal voordelen hebben: na de wateroverlast die in dezelfde periode steeds nadrukkelijker optrad (denk aan de problemen rond de grote rivieren) was er behoefte aan extra zoetwaterberging. Een randmeer zou dat kunnen bieden. Verder zou een randmeer een geweldige stimulans voor de recreatie in de omgeving kunnen betekenen: er zou een doorgaande route voor de pleziervaart gecreëerd kunnen worden tussen IJssel- en Amstelmeer, in jargon een "Staande-Mast-Route" genoemd. Tenslotte kan het randmeer een belangrijke rol spelen in de verbinding van natuurgebieden en de creatie van nieuwe. De Provinciale Ecologische Hoofd Structuur, zoals dit in de ambtelijke wereld is gaan heten.
De voortvarende overheid Na veel plussen en minnen - en de belofte van grote sommen geld - is er door de gemeentes Wieringen en Wieringermeer en de provincie Noord-Holland besloten dat een Wieringerrandmeer serieus onderzocht moet worden. Een projectgroep gaat aan het werk om te onderzoeken wat de beste opties zijn.
De gemeentes Wieringen en Wieringermeer spreken af dat ieder ongeveer de helft van het beoogde grondgebied voor het meer zou leveren: Wieringen offert de Polder Waard Nieuwland op, de Wieringermeer een strook tussen de Haukes en de Poldersteiger (brug Burgerweg), zie kaart.De provincie Noord-Holland zit ondertussen ook niet stil en is al begin 2001 begonnen met het opkopen van land in de Polder Waard Nieuwland. Een groot deel van de polder is nu reeds in haar bezit.
De modellen12 november 2001 wordt een aantal rapporten van de projectgroep Water Bindt gepresenteerd, een grondwateronderzoek naar de gevolgen voor de waterhuishouding in met name de Wieringermeer, een onderzoek naar de natuureffecten en een onderzoek naar de economische effecten. Aan de hand van de rapportage wordt de eerste knoop doorgehakt: in principe komt het randmeer er. De projectgroep heeft een drietal modellen uitgewerkt voor het randmeer die weliswaar zeer verschillend zijn, maar desalniettemin alledrie voldoen aan de geformuleerde uitgangspunten:
Hieronder zijn de drie modellen weergegeven.
Bij het Krekenmodel volgt het water de zuidoever van Wieringen. Een gedeelte van de Polder Waard Nieuwland blijft bestaan, maar verandert in een gevarieerd natuurgebied waarbij aan de noordzijde een bosstrook de begrenzing vormt en aan de zuidzijde het water via een lange kreek vrij spel krijgt. De volledige noordgrens van de Wieringermeer, inclusief de Amstelmeeroever wordt in dit model betrokken en krijgt een natuurbestemming. Het Dijkenmodel is het eenvoudigst te realiseren. Het randmeer is hier dan ook het kleinst. Kenmerkend in dit model is dat het contrast tussen oud en nieuw land wordt versterkt door de rechte dijken aan de zuidkant van het randmeer. Het grootste deel van wat overblijft van de Polder Waard Nieuwland wordt in dit plan met bos beplant, waardoor het in feite een uitbreiding van het Robbenoordbos wordt. Tevens wordt, 70 jaar na dato, alsnog het oorspronkelijke beplantingsplan voor het noordelijke deel van de Wieringermeer uitgevoerd. In alle modellen vormt de oude Wierdijk de visuele begrenzing van het randmeer, maar om dit monument te beschermen wordt een lage glooiende dijk voor de wierdijk aangebracht. In de uiterwaard die zo ontstaat is ruimte voor fiets- en/of wandelpaden. ProblemenOverigens betekent de voortvarendheid waarmee gewerkt wordt dat alles in kannen en kruiken is. Er zijn nog tal van praktische problemen waarvoor een oplossing gevonden moet worden.Met name in de Wieringermeer zijn bezwaren te horen vanuit de agrarische wereld. Uit het grondwateronderzoek is gebleken dat de aanleg van een randmeer zou kunnen leiden tot een toename van zoute kwel (verzilting van grondwater en bodem). Iets dat de boeren in het noorden van de Wieringermeer natuurlijk niet zullen accepteren. Hiervoor moet een compensatie worden gevonden, technisch of eventuuel financieel. Verkeerstechnisch zijn er knelpunten te verwachten bij De Haukes en De Stontele, de plaatsen waar het randmeer overgaat in resp. Amstelmeer en IJsselmeer. Met name bij De Stontele is er een belangrijk obstakel in de vorm van de A7. Tenslotte zal er een oplossing moeten worden gevonden voor de Hippolytushoever leerlingen van scholengemeenschap Wiringherlant die hun directe verbinding naar Wieringerwerf zien verdwijnen en vele kilometers zullen moeten omrijden. Definitief besluitIn de periode tot voorjaar 2002 zal gewerkt worden aan een verdere onderbouwing van een programma van eisen en zal gestreefd worden naar het nemen van enkele bestuurlijke en financiële horden die mogelijk nog roet in het eten zouden kunnen gooien. In de ambtelijke molen zitten nog belangrijke subsidies voor het project en de mogelijke aanleg van een windmolenpark bij de Afsluitdijk kan ook nog onverwachte gevolgen hebben. Het Wieringerrandmeer zou daarbij kunnen dienen als compensatie voor mogelijke natuurschade.Al met al komt het erop neer dat een definitief besluit nog moet worden genomen, maar alle voortekenen wijzen erop dat het Randmeer er komt.
| ||||||||||||
