menu
| |
Voor de afsluiting van de Zuiderzee door de Afsluitdijk was het eiland Wieringen omgeven door wierwaarden. Deze zandplaten en kwelders waren volop begroeid met zeegras (Zostera marina), beter bekend onder de foutieve naam wier (Voor het gemak zal ik hier verder de naam "wier" voor de plant blijven gebruiken). Tot ver in de Waddenzee groeide het wier: op het Waardje, de Lutjeswaard, Grote Waard, Zuidwal, de Stompe...
Al vroeg werd de waarde van het wier voor allerlei doeleinden ontdekt en waarschijnlijk is dit de reden voor de misverstanden rond de naam Wieringen. F. Allan beweert in zijn bekende boekje "Het eiland Wieringen en zijne bewoners" uit 1855: "...Wieron van wiere, zeegras, dat hieromtrent in menigte groeit, en tot versterking der zeedijken ten hoogsten noodig..." In werkelijkheid heeft de naam "Wieringen" helemaal niets te maken met het woord "wier" in de zin van zeewier of zeegras. "Wieringen" stamt van het oudfriese "wîr", dat "hoogte" of "heuvel" betekent - Wieringen betekent dus zoiets als op de hoogtes of op de heuvels.
|
|
|||||||
Wierdijken
|